To jest nasz czas

Cytat, który bardzo utkwił mi w pamięci w ostatnich czasach brzmi: "nie chodzi o to w jakim żyjemy czasie, ważne co robimy żeby ten czas wykorzystać". Pochodzi on z kultowego już dzisiaj filmu Władca Pierścieni. Po krótkim zastaniowieniu się nad sensen tego zdania można zadać pytanie: czy umiemy wykorzystać dany nam czas?


Od pewnego czasu polscy gracze stanęli przed nowymi możliwościami. Znienawidzona przez większość środowiska internautów firma TP S.A. poprawiła znacznie jakość swoich łącz wyjściowych na zagranicę i zaoferowała nową usługę pozwalającą grać na dogodnych warunkach. Od pewnego czasu, znacznie większa niż kiedykolwiek ilość graczy przeróżnych gier stara się nawiązać konkurencję z Europą, a czasem i resztą świata. Sytuacja ta pozwoliła hermetycznej dotąd scenie esportowej w naszym kraju (poza sceną StarCraft i Warcraft3, które chyba zawsze były otwarte na pojedynki międzynarodowe) na otworzenie się na nowe style i techniki gry. Zmagając się z obcokrajowcami mamy wszyscy możliwość porówniania swoich sił z innymi narodami (w czym przeważnie wypadamy na niekorzyść) i podkręcenie swoich zdolności na poziom europejski.

Ta kolumna mogłaby zając niewiadomo ile miejsca, mógłbym tutaj każdy mały wątek opisywać w dwudziestu zdaniach i szczegółowo omawiać wszystkie myśli - nie taki jednak jest jej cel. Tekst ten ma przekazać nam coś innego, będę więc pisał wprost.

Przez bardzo długi czas istnienia sceny polskich gier sieciowych Polacy nie mieli możliwości konkurowania z resztą świata z powodu fatalnych warunków technicznych. Obecnie sytuacja jest wiele lepsza (choć jeszcze nie taka jaka powinna) i w końcu jest możliwość pokazania się wśród śmietanki narodów. Tak jak Polska po roku 1989 dostała szansę stać się "normalnym krajem", tak i gracze mają okazję wybić się z nizin. Czy jednak dobrze wykorzystują ten czas?
W bardzo wielu z graczy pozostała dalej mentalność hermetycznego społeczeństwa, które zwraca uwagę głównie na relacje wewnętrzne; zewnętrzne traktując jako swoisty dodatek. Tymczasem trzeba postawić na rywalizacji międzynarodowej. Wprawdzie widać postępy, widać coraz większy trud wkładany w budowę coraz to nowszych reprezentacji różnych gier. A jednak dobre wyniki osiągamy w zaledwie paru kategoriach. Co jest nie tak? I znów dochodzi się do tego samego wniosku: w wielu przypadkach ta zamkniętość, która przekonuje że walka ze światem jest dodatkiem, nie pozwala nam się w wielu aspektach odpowienio przygotować. Trzeba pamiętać, że silne drużyny buduje się cały miesiącami, rozgrywając kolejne mecze i analizując popełnione błędy. Żadnej reprezentacji nie powinno się budować 30 dni przed rozpoczęciem rozgrywek, wtedy jest to bowiem szybka sklejanina niepotrafiących grać razem skill'owców. Trzeba zwrócić uwagę na trwające długi okres czasu przygotowania i konsekwentnie dążyć do budowania kadry danej gry, nie zaś robić to w ostatnim momencie. Bynajmniej nie negują wielkiej pracy jaką kapitanowie naszych drużyn włożyli w przygotowania do ostatnich NationsCup i innych zawodów. Wszystko można jeszcze w trakcie ich trwania naprawić. Mówię tylko, że należy wyciągnąć w końcu odpowienie wnioski i następnym razem zacząć na spokojnie wcześniej. Czy nie byłoby łatwiej grać dwa dobre mecze w miesiącu i w ten sposób po trzech być przygotowanym, niż w mieć na głowię zbudowanie zespołu w trakcie jednego? Czas nie tylko goi rany, on także buduje potęgi. Przykładami, które popierają to co napisałem są nasze narodowe drużyny Battlefield1942 i Quake3: CPMa czy Wacraft3. W BF1942 kadra była budowana, a taktyki omawiane przez długi czas co dało nam już w pierwszym spotkaniu świetne rezultaty. Diabeł tkwi w szczegółach! W Q3: CPMa byliśmy znani już od samego początku tego modu, dysponujemy graczami którzy mają doświadczenie w graniu jak żadni inni. Do tego dołożyliśmy trochę starań i także otrzymaliśmy ostatnio ładny wynik, który świetnie prognozuje na przyszłość. W Warcraft3 nasz team jest bardzo starannie doglądany i przebudowywany w każdym miesiącu, obojętne czy aktualnie są, czy nie ma rozgrywek międzynarodowych.

Mamy sporo utalentowanych, ambitnych i zapalonych graczy (od dawna w wielu dziedzinach jesteśmy dobrymi duelowcami), mamy w końcu lepsze niż kiedykolwiek warunki do gry, mamy jeszcze kupę czasu na poprawę sytuacji międzynarodowej. Wykorzystajmy dany nam czas i pokażmy, że jesteśmy już dorosłą sceną gier która dąży do pięknej gry i dawania ludziom emocji z oglądania reprezentacyjnych pojedynków. Dajmy naszemu gaming'owi przyszłość. To jest nasz czas. Nie zmarnujmy go.


Kolumnę tą chciałem zadedykować wszystkim trenerom i graczom polskich drużyn, którzy reprezentowali lub reprezentują nasz kraj w różnych dziedzinach esportu. Zawsze trzymamy za Was kciuki, pamiętajcie że kochamy Wasze sukcesy. Wasze sukcesy świadczą także o nas.