Po co to wszystko?

"Czasem myślę, czy to wszystko ma sens. Czy warto się silić, tworzyć nowy wers..." Czasem zastanawiam się nad wszystkim co tutaj wszyscy wspólnie codziennie widujemy. Nowe newsy, nowe artykuły, nowe błędy, nowe kłótnie, nowi wrogowie, nowe porcje krytyki (tej wartościowej jak i bezwartościowej), nowi ludzie, nowe rozpady klanów, nowe zastoje w pracy redaktorów, zawody naszych graczy w międzynarodowych rozgrywkach... Tak, to jest kolumna z subiektywnych oczu redaktora zaangażowanego w życie serwisu scenowego.

Na naszej rodzimej scenie esportowej dzieje się ostatnio dość dużo, przynajmniej tak to wygląda dla mnie (obserwuję Q3, WC3, UT2003, SC). Turnieje, ligi, zjazdy... Wygląda to naprawdę coraz lepiej. Jednak coś jest nie tak, powstałe parę miesięcy temu multi-klany się rozpadają, a dopiero co zyskały sobie pewien szacunek graczy-spectatorów, szacunek drużyn które są dobrze zorganizowane. W ciągu kolejnych dni gdy jeden za drugim się sypie, nabiera się zwątpienia, cała nadzieja na ten zalążek profesjonalizmu znika, przeistacza się w zrezygnowanie i złość. Przecież przy lekkim trudzie można uzyskać niezłe wyniki oraz zbudować malutki budżet, zalążek tego co mogłoby istnieć kiedyś... Przykładem choćby starający się klan Fear Factory. A jednak wszystko przemija na naszej scenie, choćby najmocniejszy twór potrafi się rozpaść z powodu braku cierpliwości. Cierpliwość ta nie pozwala na zbudowanie mega-drużyny, wszyscy chcą być najlepsi od razu, a gdy nie wychodzi wini się wszystko. Brakuje pieniędzy, to właśnie one zwielokratniają cierpliwość, dają perspektywy na przyszłość. Zwiększają morale, graczom dają poczucie ważności. Cokolwiek złego nie powiedzielibyście o kasie, mimo wszystko ona strasznie pomaga. Nie czulibyście się świetnie zarabiając, chociaż troszkę, za granie? Ja byłbym w siódmym niebie, motywacja nie do zdarcia. Przykładem klan Schroet Kommando, trzyma się wyśmienicie, a przecież nie łatwo go zorganizować bo składa się z wielu dywizji różnych gier.

eSports.pl powstało już ponad pół roku temu. Od powstania serwisu poczyniliśmy olbrzymie postępy, zdaje mi się że powoli zaczynamy zdobywać zaufanie szerszego grona graczy. Porównując początki, teraz jesteśmy 4x bardziej rozwinięci. Początkowo na serwisie widniały głównie materiały dotyczące Q3, obecnie zaś świeże newsy, artykuły i dema znajdą gracze StarCraft, Counter-Strike, UT2003 czy Warcraft3. W tych dziedzinach nie jest wzorowo, ale ciągle idziemy do przodu, staramy się. Uruchomiliśmy download, który zdaje się chodzi całkiem nieźle. Codziennie na FTP lądują kolejne MB demek oraz innych przydatnych rzeczy. A jednak ludziom brakuje w eSp wielu rzeczy. Relacji na żywo, nagród w naszych turniejach i jeszcze paru rzeczy. Dlaczego nam tego brakuje? Z powodu kasy. Ciągle szukamy źródła gotówki, uruchomiliśmy w końcu mechanizmy szukania sponsorów. Jesteśmy coraz bliżej i myślimy że już wkrótce coś do nas napłynie, dzięki czemu będzie można zorganizować coś na dużą skalę. Coś zrobionego na podstawie pewnego kapitału, jednak kasy jest i będzie ciągle za mało. Będziemy ciągle walczyć o to, by to zmienić, by serwis naprawdę za rok czy dwa wyglądał profesjonalnie. By czytelnicy go kochali i uwielbiali spędzać na jego stronach godziny czasu.

Tak sobie czasem myślę, czy ten cały darmowy bajzel ma sens? Czy jest sens babrać się w kłótniach, niesprawiedliwych oskarżeniach, marudzeniach, bluzgach i problemach "ekonomicznych" serwisu nie mając z tego nic? No, momentami człowiekowi odchodzi chęć włączania komputera. Gdy zobaczy się hasła, które negują to co robiło się od paru lat, gdy ujrzy się parę ciekawych tekstów na swój temat to traci się wszelkie chęci. Mimo wieloletniego zaangażowania i tysięcy straconych godzin. Do tego dochodzi fakt beznadziejności całej sytuacji z powodu słabości polskiej gospodarki, która nie pozwala na poprawę warunków w szybkim czasie. Przecież ja też mam dziewczynę, swoje problemy, muszę zadbać o przyszłość poprzez szkołę... Jednak rano, następnego dnia budzę się i dochodzę do wniosku, że trzeba brnąć dalej. Trzeba pracować, rozwijać się, dążyć do lepszego nie zważając na niepowodzenia. Tylko pracowitość daje owoce, wszystko powstawało kiedyś powoli; by potem móc niespodziewanie zakwitnąć kolorami tęczy i cieszyć oczy.
Pewne rzeczy robi się dla ideałów, dla siebie, dla idei, dla ludzi. Dla tych, którzy jak ja kiedyś chcą poczytać o tym i tamtym, obejrzeć to, podyskutować o tym, skumplować się z tamtym. Czasem wątpię, trzeba jednak pamiętać o tym dlaczego tak naprawdę robi się to co się robi i... brnąć dalej, rozwijać swój twór i samego siebie. Dbajmy więc o to co mamy i pozwalajmy się temu rozwijać, nie zaprzepaśćmy szansy na zaistnienie esportu w Polsce: za rok, dwa, trzy lub cztery...